Σάλος με το στοίχημα 1.000 λιρών Σούνακ -Πιρς Μόργκαν για την απέλαση μεταναστών
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ρίσι Σούνακ δήλωσε ότι «αιφνιδιάστηκε» για να δικαιολογήσει ότι δέχθηκε να βάλει στοίχημα 1.000 στερλίνες ότι η κυβέρνησή του θα στείλει αιτούντες άσυλο στην Ρουάντα πριν από τις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Ο Σούνακ δέχθηκε επικρίσεις από κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία σημείωσαν ότι το στοίχημα που έβαλε με τον παρουσιαστή Πιρς Μόργκαν ήταν κακόγουστο και ότι δείχνει πως δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα σχετικά με τις ανησυχίες των απλών ψηφοφόρων.
Βάσει του σχεδίου Ρουάντα, το οποίο δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί, οι αιτούντες άσυλο που φτάνουν στις νότιες ακτές της Αγγλίας με μικρά, φουσκωτά σκάφη θα στέλνονται στη Ρουάντα.
Ο Σούνακ δήλωσε ότι αιφνιδιάστηκε όταν του προτάθηκε να βάλουν στοίχημα, αλλά δεν παραδέχθηκε ότι ήταν λάθος.
«Δεν είμαι άνθρωπος που βάζει στοιχήματα, και αιφνιδιάστηκα τελείως σε αυτήν την συνέντευξη», δήλωσε στο BBC. «Αυτό που ήθελα να περάσω, αιφνιδιάστηκα εντελώς, ήταν στην πραγματικότητα για την πολιτική της Ρουάντα και για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης, που είναι κάτι που με ενδιαφέρει πολύ».
Κανένας δεν έχει σταλεί στη Ρουάντα
Μέχρι στιγμής κανένας αιτών άσυλο δεν έχει σταλεί στην Ρουάντα καθώς το σχέδιο αυτό έχει μπλοκαριστεί από τα δικαστήρια.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να υιοθετηθεί νομοθεσία στο κοινοβούλιο που θα κηρύσσει την Ρουάντα ασφαλή χώρα για τους αιτούντες άσυλο σε μια προσπάθεια να ξεπεράσει τον αποκλεισμό του σχεδίου από τα δικαστήρια.
Το αντιπολιτευόμενο Εργατικό Κόμμα σημείωσε ότι το στοίχημα που έβαλε ο πλουσιότερος Βρετανός πρωθυπουργός δείχνει ότι αυτός δεν κατανοεί τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ψηφοφόροι που βρίσκονται αντιμέτωποι με την αύξηση των δόσεων των στεγαστικών δανείων και των τιμών των τροφίμων, ενώ υψηλόβαθμος πολιτικός του Εθνικού Κόμματος της Σκωτίας χαρακτήρισε το στοίχημα «χυδαίο».
Στην ερώτηση αν κατανοεί τις οικονομικές πιέσεις που αντιμετωπίζουν τα συνηθισμένα νοικοκυριά, ο Σούνακ απάντησε ότι πρώτη προτεραιότητα είναι η μείωση του πληθωρισμού διότι η κρίση του κόστους διαβίωσης είναι το πιο πιεστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι περισσότερες οικογένειες.
